به نظر بنده ترجمه یک کار آفرینشی است. یعنی هر اثری که می‌خواهید ترجمه کنید باید برای آن زبان خاصی پیدا کنید. برای من همیشه همین جور بوده است... بنابراین آنچه به نظر من اهمیت دارد همین جنبه آفرینشی کار است.
-- نجف دریابندری
بخش فرهنگ و هنر بی بی سی به دنبال یک سری گفتگوهایی در باب کار ترجمه به سراغ نجف دریابندری رفته است. او مترجم کتاب وداع با اسلحه است. درباره مقدمه این کتاب می‌گوید: «وداع با اسلحه را بدون مقدمه چاپ کردم. برای اینکه آن موقع اصلا آمادگی‌اش را هم نداشتم ولی بعدها وقتی همینگوی خودکشی کرد یادم می‌آید یک چیزی نوشتم که در مجله سخن چاپ شد. بعد که کتاب وداع با اسلحه تجدید چاپ شد آن مقاله سخن را به جای مقدمه‌اش گذاشتم.»
دریابندری ترجمه محمد قاضی از دن‌کیشوت را یک شاهکار می‌داند، چرا که قاضی، زبانی برای ترجمه یافت: «این پیدا کردن زبان خاص برای هر کتاب را بنده باید بگویم که از قاضی یاد گرفتم. البته می‌دانید که قاضی پس از دن‌کیشوت خیلی کتاب ترجمه کرد. ترجمه‌هایش همه خوب است ولی هیچ کدام به پای دن‌کیشوت نمی‌رسد. اولا خود کار، یک کار بزرگی است. ثانیا قاضی یک زبانی پیدا کرده است که دقیقا همانی است که باید باشد. »
این گفتگو را روزنامه اعتماد در شماره 1235 خود منتشر کرده است که من البته متن روزنامه را خوانده‌ام که بعید می‌دانم بی سانسور باشد. این گفتگو را می‌توانید از این لینک دنبال کنید:
گفتگوی بی بی سی با نجف دریابندری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
- برای نوشتن نظر خود تنها از حروف و نویسه‌های استاندارد فارسی استفاده نمایید.
- فارسی زبان مادری ماست. بر ماست که فارسی را پاس داشته و درست بنویسیم.
- در صورتیکه امکان فارسی نویسی در سیستم عامل خود را ندارید می‌توانید از ویرایشگر بهداد بهره بگیرید.