ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد
«زامنهوف» نامی تقریبا ناشناخته در دوران ماست. اما بی‌گمان روزگاری خواهد رسید که نام او و دستاورد یک عمر تلاشش یعنی زبان «اسپرانتو» بر سر زبانها خواهد افتاد.
زبان اسپرانتو یک زبان فراساخته است که نوشتار و گفتار یکسانی دارد و یادگیری آن هم آسان است. در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی و تشکیل اولین اجلاس جامعه ملل، نمایندگان ایران پیشنهاد دادند تا زبان اسپرانتو به عنوان زبان مراودات بین‌المللی انتخاب شود.
اگر تصور می‌کنید چند فکر همیشه بهتر از یک فکر کار می‌کند، سخت در اشتباهید. چه بسا تصمیمات جمعی که آثار به مراتب مخربتری دارند. یک از آفاتی که یک گروه می‌تواند به آن دچار شود گروه‌زدگی (به انگلیسی group-think) است. گروه‌هایی که دچار گروه‌زدگی می‌شوند از تصمیم‌گیری‌های بخردانه دور می‌شوند و به مرور به درون پیله خود ساخته خود می‌خزند. این گروه‌ها آنچنان در این مرداب گرفتار می‌شوند که توانایی درک واقعیت‌های پیرامون خود را از دست می‌دهند.
 |
| راجر فدرر - استانیسلاس واورینکا |
اگر تا بحال فیلم «انجمن شاعران مرده» را ندیده‌اید، وقت را از دست ندهید. جدا از اینکه بازیگر بزرگی چون رابین ویلیامز همیشه بهانه خوبی است برای فیلم دیدن، اما فیلم بخودی خود نیز حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارد.
اما آنچیزی که بهانه نوشتن این مطلب شد نه خود فیلم که شعری است با مطلع «ای کاپیتان ،کاپیتان من». شعر بسیار زیبایی است در رثای آبراهام لینکلن که پس از ترور او سروده شده است.
به هر تقدیر تصمیم گرفتم این شعر را به همراه برگردان فارسی آن در اینجا قرار دهم.
این شعر توسط «والت ویتمن» سروده شده است. شاید اگر بخواهیم شعری را در زبان فارسی با آن مقایسه کنیم به «یاد آر ز شمع مرده یاد آر» دهخدا برسیم. چکامه‌ای که علی اکبر دهخدا در رثای جهانگیر خان صوراسرافیل سرود.
